Moja podróż do Rzymu i do Toskanii

Wycieczkę zorganizowaliśmy sobie sami. Biura podróży nie miały oferty, która byłaby bliska temu czego oczekiwaliśmy. Kupiliśmy bilety na samolot Warszawa- Rzym, Pisa- Warszawa. Wynajęliśmy samochód i zaczęliśmy zwiedzanie. 

 Widok z dachu - tarasu naszego hotelu na Bazylikę św. Piotra na Watykanie.

 Wykupiliśmy wycieczkę busem  po ogrodach watykańskich. 

Wieczorem zobaczyliśmy Fontannę Di Trevi. Mnóstwo turystów. Nie wiem co działo się w godzinach szczytu;) 

Koniecznie zostaw monetę.

Foro Italico. Jestem kibicem i fanką tenisa. Jeśli tylko mam okazję zwiedzać miasta, w których są turnieje - zobaczenie tych miejsc jest dla mnie priorytetem. W tym roku na Foro Italico zwyciężył Andy Murray. 

Przyjazd pociągiem Neapol - Wenecja. Do Florencji.

Szybko i komfortowo.Widok na Arno.

Toskania.

Rajskie pejzaże. Czas zwolnił.  

                                          San Gimignano. Koniecznie trzeba tu być.

Miasteczko zwane "Manhattanem średniowiecza" lub zamiennie  "Miastem wież".

 Słynie z czworokątnych wież zbudowanych przez zamożnych mieszkańców w XIII-XV w. Urocze kafejki, restauracje, sklepy z rodzimymi winami.

Florencja Katedra Santa Maria del Fiore.

We Florencji w wąskiej uliczce natknęłam się na producenta świeżych makaronów, tortellini, ravioli i innych specjałów. Obserwowałam przez witrynę sklepową pracę "makaroniarza"?  Życzę sobie takiego w mojej okolicy ;)

Smaczny Panforte  zwany także piernikiem sieneńskim, dosłowne tłumaczenie: mocny chleb– ciasto pochodzące ze środkowych Włoch z  Toskanii, zwłaszcza popularne w Sienie. W sieci znajdziecie mnóstwo przepisów.

Bardzo znana cukiernia we Florencji Paszkowski. Do Toskanii przyjechaliśmy z książką Vito Casettiego. Ominęliśmy kilka rozczarowań dzięki niej ale... było też ale. . .O czym później. 

Cingue Terre. Ponieważ mieszkaliśmy w pobliżu Lucci  - mieliśmy bardzo blisko do Ligurii. Skorzystaliśmy z okazji i pojechaliśmy zobaczyć Cinque Terre. Zapierają dech w piersiach. fakt. Warto! Warto  zobaczyć to miejsce. Polecamy tam jazdę pociągiem. Tak jak my zrobiliśmy, dzięki Annie, której polecenia były bezcenne. 

Był i czas na jedzenie. Najlepsza zupa była we Florencji. Pożywna a zarazem lekka. 

Polecam też trattorię  Gigi w Lucca. Smaczne jedzenie i nie takie drogie. 

 Zupa pomidorowa toskańska.

Nie jedźcie do Viareggio.  Plaże są zatłoczone leżak w  leżak. To jest właśnie to ale...  z książki Castettiego.  No i nie polecam hoteli rekomendowanych na łamach książki- przewodnika.  

Jest za to wspaniała plaża z cudownym piskiem, infrastrukturą  dla wypoczywających. Nie ma tu turystów. O tej plaży powiedziała nam Anna, właścicielka hotelu w którym mieszkaliśmy. 

Kilka dni na plaży w okolicach Viareggio. Kierunek przez rezerwat Migliarino. Przejazd przez Parco naturale Migliarino San Rossore Massaciuccoli.

Most diabelski Ponte della Maddalena w Borgo a Mozzano. Budowa datowana na 1322 r. Jest legenda,  z którą warto się zapoznać.

Pisa. Koniec naszej podróżny. 

Wiele osób nam mówiło, że w Pisie nie ma nic do zwiedzania. Ale na nas to miasto wywarło pozytywne wrażenie. Może dlatego, że polscy turyści byli bardzo przyjaźni ? Jeśli tylko usłyszeli język polski witali się z nami z serdecznym uśmiechem i radosnym "dzień dobry" .